Ήσουν ο άνθρωπος που με έπαιρνε τηλέφωνο, ΑΜΕΣΩΣ μόλις γίνονταν γνωστή η απώλεια ενός εν ενεργεία ή μη, διαιτητή, για να μου μεταφέρεις την οδύνη του Συνδέσμου στον οποίο εδώ και πολλά έτη ήσουν ΠΡΟΕΔΡΟΣ.
Μου έδινες όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για το πότε έγινε διαιτητής, σε ποιες κατηγορίες αγωνίστηκε, ποια θέση κατείχε (αν κατείχε) στον Σύνδεσμο Διαιτητών Ποδοσφαίρου Δράμας και στην ΟΔΠΕ.
Και πάντοτε έκλεινες λέγοντας....."μην αργήσεις να το γράψεις, ξέρεις εσύ.....".
Σήμερα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Δεν ξέρω σε ποιον να απευθυνθώ, δεν ξέρω που να τηλεφωνήσω για να μου πουν για την διαιτητική σου καριέρα. Κανείς, νομίζω δεν περίμενε ότι θα έφτανε η στιγμή που ΤΟΣΟ ΝΩΡΙΣ θα έπρεπε να γραφτεί ένα κείμενο με αντίστοιχο περιεχόμενο.
Δεν θέλω να πάρω τηλέφωνο κανέναν.
Θέλω να γράψω αυτά που ξέρω από την πολύχρονη συναναστροφή μου μαζί σου, όμως είμαι σίγουρος ότι θα ξεχάσω πολλά και σου ζητώ εκ των προτέρων συγνώμη.
Ξέρω ότι ξεκίνησες από πολύ νωρίς την ενασχόλησή σου με τη διαιτησία και κατάφερες να παίξεις στην Α' Εθνική ως λαίτσμαν(έτσι σας έλεγαν τότε).
Ξέρω, επίσης ότι από πολύ μικρός ασχολήθηκες με το συνδικαλιστικό κίνημα στη Διαιτησία και ανέλαβες τα ηνία του συλλόγου ακόμη πιο νωρίς, σπάζοντας το κατεστημένο όντας, ίσως, ο νεότερος πρόεδρος Συνδέσμου της γενιά σου.Διετέλεσες, μάλιστα και μέλος της ΟΔΠΕ.
Ξέρω ότι πάλεψες με όλες σου τις δυνάμεις για να κάνεις το Σύνδεσμο Διαιτητών Δράμας έναν από τους πιο ισχυρούς συλλόγους σε όλη την Ελλάδα με ιδιόκτητα γραφεία και παρουσία σε όλες τις κατηγορίες με ενεργούς διαιτητές και παρατηρητές.
Ξέρω ότι έδωσες μεγάλες μάχες για να κρατήσεις τη διαιτησία στα χέρια των διαιτητών, όταν όλα έδειχναν ότι θα την πάρουν οι παράγοντες όπως και την πήραν.
Ξέρω ότι ποτέ δεν δέχθηκες τη διάλυση του Συνδέσμου και για το λόγο αυτό τον κράτησες ΕΝΕΡΓΟ ακόμη και όταν του αφαιρέθηκε κάθε αρμοδιότητα. Ακόμη και όταν κάποιοι άλλοι διαιτητές αποχώρησαν για να προσεταιρισθούν την "ισχύ των παραγόντων".
Ξέρω ότι ποτέ δεν είπες σε κανέναν διαιτητή να αδικήσει ή να ευνοήσει κάποιον σύλλογο.
Ξέρω ότι ήσουν, όπως όλοι μας, άνθρωπος με ελαττώματα και προτερήματα....άλλωστε κανείς δεν είναι τέλειος. Ήσουν παρορμητικός, διεκδικητικός και με αφάνταστο χιούμορ. Ήθελες να επηρεάζεις τις καταστάσεις στο δραμινό ποδόσφαιρο, με γνώμονα πάντα το καλό και την πρόοδό του.
Τελειώνοντας, ΞΕΡΩ ότι η δραμινή διαιτησία έχασε τον άνθρωπο που πάντα είχε σαν σκέψη του την πρόοδο του δραμινού διαιτητή, την αυτονομία του και την αποκόλλησή του από την επιρροή των παραγόντων.
Η επόμενη μέρα της δραμινής διαιτησίας και το μέλλον της προδιαγράφεται ζοφερό.... Ίσως κάποτε να το άλλαζες, αλλά δεν πρόλαβες !!!
ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ φίλε Δημήτρη
Κουράγιο και υπομονή στη σύζυγό σου, στα παιδιά και στα εγγόνια σου. Να είναι γεροί να σε θυμούνται.